Corona heeft geen vat op het spook van de Haamen.
Zaterdag was het dan eindelijk zover. Na maanden niet te mogen handballen door corona-regels, mochten de dames van BFC zaterdag eindelijk in de vertrouwde Haamen de eerste thuiswedstrijd van het seizoen spelen. Ondanks dat de Haamen de afgelopen tijd verbouwd is, was het meteen een vertrouwd en gezellig gevoel. Na het gigantische verlies vorige week tegen een van de titelkandidaten (VOC) kwam zaterdag de volgende titelkandidaat naar Beek, iets dat niet makkelijk is voor een ploeg die nauwelijks eredivisie ervaring heeft. De doelstelling was dan ook duidelijk. Probeer de tegenstander zo lang mogelijk bij te houden en ‘makkelijke’ tegendoelpunten te voorkomen. Echter, er was iets waar niemand meer rekening mee had gehouden. Er is al vaak over verteld, zelfs al geschreven. De jeugd zal de verhalen alleen maar kennen en het afdoen als een mythe. Maar zaterdag werd de herinnering aan deze mythe opeens weer springlevend. De ‘ouderen’ op de tribune zullen hem zelfs met een voorzichtige glimlach begroet hebben, de jeugd heeft zijn ogen uitgekeken. Was dit dan waar die eeuwenoude verhalen over gingen? Was dit dan echt de verschijning waar ze als klein kind door opa en oma over verteld kregen voor het slapen gaan? Ja daar was hij weer. Het spook van de Haamen. Hollandse ploegen staan erom bekend dat ze niet graag naar dat kleine Limburgse plaatsje komen om in die sfeervolle hal een wedstrijd te moeten afwerken. Maar de verhalen van het spook boezemt ze nog meer angst in. En zaterdag was zo’n avond waar het spook door de Haamen ging. BFC startte niet goed, in de eerste aanval werden zelfs twee doelpogingen door de keepster van VZV gekeerd. En VZV kwam dan ook op voorsprong. Maar gaandeweg de eerste helft zagen de toeschouwers op de tribune dat de dames met veel strijdlust en doorzettingsvermogen het voor elkaar kregen om VZV bij te benen. Sommige toeschouwers wreven zich na 20 minuten in de ogen. Nog steeds wist VZV geen significante afstand te nemen. En 10 minuten later werd er in de kantine voorzichtig overleg gepleegd hoe dit toch mogelijk was. De dames waren brutaal met 1 doelpunt voorsprong gaan rusten en iedereen in de kantine vroeg zich af wanneer VZV nu een tandje zou bijschakelen en de dames zouden wegspelen.
Echter in de rust werd in het tactische commandocentrum van de dames besproken wat er allemaal goed was gegaan. En ook waar nog verbeterpunten lagen. Zo waren er steeds korte fases geweest waar te veel technische fouten werden gemaakt, en VZV benutte die kansen door snelle tegenaanvallen (meestal) met een doelpunt af te ronden. Dat moest beter. MAAR voorzichtig werd er ook al eens gesproken over het feit dat het misschien wel eens zo’n avond kon worden. Een avond waarover nog lang verteld zou worden, die de geschiedenisboeken in zou gaan als een mythe. Dat was helaas niet het geval. De dames hebben zich volledig moe gespeeld en zagen VZV in de tweede helft zelfs twee doelpunten weglopen. Harold nam een time-out en er werd besproken dat die afstand niet onoverbrugbaar was. Weer werden de schouders eronder gezet en de dames kregen het zelfs voor elkaar om de stand gelijk te trekken. 15 seconden voor het einde had VZV de bal moeten inleveren omdat de aanval volgens de scheidsrechters te lang duurde. Harold nam weer een time-out. Belangrijkste afspraak was: laat VZV niet meer in balbezit komen. Zorg dat we dat ene punt koesteren. Maar speel een tactische tegenaanval waar een ‘makkelijk’ schot op doel in de laatste drie seconden voor de verassing moest zorgen. De dames gingen het veld op, de scheidsrechter fluit de wedstrijd weer aan, en opeens fluit de wedstrijdtafel dat de reguliere speeltijd voorbij is. Stomverbaasde gezichten op het veld. We hebben niet eens gegooid. Waar zijn die 15 seconden naar toe? Veel mensen vragen zich nog af wat er gebeurd is en hoe dit kon. En ergens, in een hoekje zat het spook van de Haamen te gniffelen. Niet alleen had hij een punt onder zijn linkerarm, in zijn broekzak zaten 15 seconden verstopt. Hij was de spreekwoordelijke lachende derde….
De eindstand werd uiteindelijk 28 – 28. Volgende week zullen de dames het opnemen tegen Cabooter Group/HandbaL Venlo. De Limburgse derby zal aanvangen om 19:00 in Venlo. Met twee gewonnen wedstrijden staat HandbaL Venlo bovenaan in het rijtje, de dames hebben dus wederom een grote opgave voor zich. Maar deze zaterdag lieten de dames zien dat zij weldegelijk iets te zoeken hebben in de eredivisie.