Zaterdagavond 30 november zo rond de klok van half 12, Hendrik Ido Ambacht. Een wegrestaurant van een bekende fastfoodketen langs de A16.
Een bus uit Elsloo stopt. Al sjokkend stappen een 14-tal jongemannen uit, gevolgd door een dame en een aantal oudere heren. Ze haasten zich naar het toilet of de balie en bestellen een kleinigheid … of iets groters. In stilte beginnen ze aan hun maaltijd. Een kwartier later. Hetzelfde restaurant; een bus van dezelfde onderneming. Weer een 14-tal jongemannen, nu 2 dames en een aantal oudere heren. Ook zij sjokken naar binnen richting toilet of balie.
Enne? Gewonnen met 10 verschil antwoorden de mannen uit de eerste bus en proppen nog wat naar binnen. Jullie? We hadden ze bijna .. de koploper. En ook zij begonnen in stilte aan hun maaltijd. Het was een lange maar voorspoedige reis naar Den Haag voor onze Heren 1. Een wedstrijd tegen de koploper moet je goed aanpakken. En de mannen pakten het goed aan. Ze begonnen gelijk met scoren en zeker de eerste 20 minuten keek de tegenstander tegen een achterstand aan. Geleidelijk kwamen ze toch langszij en kwamen ze even op voorsprong. Met rust stonden onze mannen weer 2 doelpunten voor. Een goede opsteker dus. Ruststand 14 – 16.
Na de rust hetzelfde spelletje. Gelijk op met af en toe de kleinst mogelijke voorsprong. Totdat de vermoeidheid toe sloeg en allerlei pijntjes de kop op staken. Met nog een minuut of 10 te spelen kwam de tegenstander langszij. Zij hadden een volle bank en konden blijven wisselen. Negen minuten voor tijd kwam de tegenstander op een voorsprong van 2 punten en weer wisten onze heren aan te sluiten. Uiteindelijk ontstond er een klein gaatje van 3 punten en was de strijd gestreden. Eindstand 24 -21.
Hevig teleurgesteld verlieten onze mannen een tijdje later het veld in de wetenschap dat het er misschien meer in had gezeten. Helaas!
Het was stil in de bus maar langzaam kwam er weer leven in de brouwerij dankzij een flesje bier en de meegebrachte versnaperingen.
